Waloryzacja przyrodniczo-użytkowa zbiorowisk łąkowych z udziałem Arrhenatherum elatius i Bromus inermis ukształtowanych w wyniku zaniechania użytkowania na terenie rezerwatu „Skarpa Ursynowska”
##plugins.themes.bootstrap3.article.sidebar##
##plugins.themes.bootstrap3.article.main##
Abstrakt
Postępujące niekorzystne zmiany w składzie gatun-
kowym runi łąkowej w siedliskach pobagiennych, zwłaszcza
na terenach objętych ochroną prawną, wskazują na konieczność
poznania mechanizmów kształtowania się jej struktury i walo-
rów. Celem pracy było określenie struktury runi zbiorowisk łąko-
wych o zróżnicowanym udziale Arrhenatherum elatius i Bromus
inermis ukształtowanych w wyniku zaniechania użytkowania,
w aspekcie zachowania ich walorów przyrodniczych i możliwo-
ści wykorzystania biomasy. Badania przeprowadzono w latach
2013–2015 na łąkach pobagiennych w rezerwacie krajobrazowym
„Skarpa Ursynowska” w Warszawie. Określono: stan zbiorowisk
łąkowych z 30–60% udziałem A. elatius i z 30–80% udziałem
B. inermis, skład gatunkowy, LAI na poziomie 10 i 50 cm, walory
przyrodnicze (liczba gatunków w zbiorowisku, wskaźnik różno-
rodności Shannona-Wienera, klasa waloryzacyjna), wartość pro-
dukcyjną (plon, LWU, wartość opałowa A. elatius i B. inermis).
Stwierdzono, że analizowane zbiorowiska odznaczają się mały-
mi walorami przyrodniczymi oraz wysokimi plonami miernej
i dobrej wartości użytkowej. Duży udział, 60% A. elatius i 80%
B. inermis, powoduje równomierne rozmieszczenie powierzchni
liści w runi i mniejszą wartość wskaźnika różnorodności gatun-
kowej. Taka struktura runi wskazuje, że bez podjęcia użytko-
wania nie można zapewnić realizacji celów ochrony rezerwatu.
Koszenie i usuwanie biomasy oraz wprowadzanie gatunków cha-
rakterystycznych dla zbiorowisk łąkowych powinno przyczynić
się do poprawy funkcji krajobrazowej i estetycznej rezerwatu.
##plugins.themes.bootstrap3.article.details##
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.
Autor udziela redakcji czasopisma Polish Journal of Agronomy (w skrócie: PJA) licencji niewyłącznej i nieodpłatnej na korzystanie z autorskich praw majątkowych do wersji papierowej/drukowanej i elektronicznej utworu Autora opublikowanego w PJA w kraju i za granicą, w całości lub w dowolnej części, w tym umieszczanie utworu w elektronicznych bazach/zbiorach danych lokalnych lub dostępnych w Internecie, przez czas nieograniczony na polach eksploatacji określonych w art. 50 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Prace wydane w Polish Journal of Agronomy są udostępniane na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 (CC-BY-SA).